زمانکه برجهای دوقولوی تجارت جهانی هدف طیارات سرنشین القاعده پارت قرار گرفت دو روز بعد مرد مان کشورهای همسایه و به خصوص مردم افغانستان پیش از اینکه حضور نیروهای خارجی و امریکا را در افغانستان تجربه کند ، در خیال پلو امنیت ، ترقی و پیشرفت وو.... سربه بالشت تخیل گذاشته و حتی شبها هم به نظر شان روز میرسیدند به همین تخیلات سحر میکردند.
و به راستی هم با زدن نیروهای شکست ناپذیر طالب و القاعده و برون راندن آنها از ولایات و مخصوصاً پایتخت کشور این ذن و گمان به یقین تبدیل شد که شبی تاریک را سحر رسید .
از روز ورود (نیروهای متحد علیه تروریزم ) بسیار نمیگذرد که آهنگ خروج نواخته شده است حرفهایی از قبیل اینکه امنیت و مسئولیت امنیت به دست خود پولیس و اردوی ملی افغانستان سپرده شود و چند ولایت هم مسئولیت تأمین امنیت به پولیس و اردوی ملی سپرده شده .
به همان میزان که با ورود نیروهای خارجی قصرهای خیالی بلند ساخته شده بود و خواب هایی دیده بودند.
با اعلان خروج نیروهای خارجی آن قصرها و خیالات فرو می ریزند و عربده دشمنان مردم افغانستان بلند تر شده است مردم افغانستان نا امید تا جای که از آغاز سپردن مسئولیت امنیت به دوش افغانها تعداد زیاد از صاحب منصبان و کارمندان دولت ارتباط شان را با طالبان که خیال میکنند حاکمان فردای بعداز خروج نیروهای خارجی است برقرار نموده است.
و زمینهای که قیمتش بالا رفته بود و خریده نمیشد اکنون به زیر قیمت تنزول کرده آنچه را که از هرات و مزار اطلاع داریم خرید و فروخت زمین بسیار به ندرت اتفاق می افتد .
تماماً دلیل بر این است که مردم به تأمین امنیت توسط دولت بدون حضور خارجی ها اعتماد و باور ندارد و اعتقاد دارند که با خروج نیروهای خارجی باید آمادگی برای ورود کامل سپاه جعل (طالبان کرام) و جلسات ترحیم مکتب رفتن ، درس خواندن،برابری،توازن،آزادی بیان،آزادی اندیشه ،نشریه،رادیو و در یک کلام مارش به عقب ترتیب بدهیم. عزیزالله موحدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر